അയ്യപ്പനെ ആഘോഷിക്കുമ്പോൾ

ശ്രീ സുനിൽ പണിക്കരുടെ, ‘ബ്ലോഗിലെ സങ്കുചിത മനസ്കൻ’ എന്ന പോസ്റ്റിന് എഴുതിയ മറുകുറി.

പണിക്കരേ,

വിശാലൻ അങ്ങോരുടെ അഭിപ്രായം പറഞ്ഞതിന് താങ്കളിങ്ങനെ രോഷാകുലനാകുന്നതെന്തിന്? അയ്യപ്പൻ കവിയാണ്. അയ്യപ്പന്റെ കവിതകളുടെ പ്രഥമസ്ഥാനീയത അനിഷേധ്യമാണ്. എന്നു കരുതി അയ്യപ്പന്റെ കുത്തഴിഞ്ഞ ജീവിതശൈലി ഒരിക്കലും മാതൃകാപരമോ അനുകരണീയമോ അല്ല.

ബാല്യം മുതൽക്കുള്ള വ്യക്തിപര ദുരന്തങ്ങൾ അയ്യപ്പന്റെ ജീവിതത്തെ  പ്രതികൂലമായി ബാധിച്ചതിന്റെ  ഫലമാകാം ആ ജീവിതം. മദ്യവും മയക്കുമരുന്നുകളും ചേർന്നു തിന്നു തീർത്തില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഇനിയും അയ്യപ്പൻ എഴുതുമായിരുന്നു. വഴിയരികിൽ പൊലിഞ്ഞുപോകേണ്ടിവന്നത് ആ ജീവിതശൈലികൊണ്ടു തന്നെയാണ്.  മദ്യമല്ല അയ്യപ്പനെ കവിയാക്കിയത്. മദ്യനിരോധനം വന്നാലും അയ്യപ്പനിലെ കവി ഇല്ലാതാകുമായിരുന്നില്ല.. അതിവൈകാരികമായി സമീപിച്ച് എന്തിനാണ് ആ ജീവിതശൈലിയെ മഹത്വവൽകരിക്കുന്നത്. അയ്യപ്പന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ  ‘ഇരുണ്ട വശങ്ങൾ’ നന്നായറിയാവുന്ന സഹയാത്രികർ ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ, തീർച്ചയായും അത് വൃഥായത്നമാണ്.